Estar tarde quedei un tanto sorprendido ó ver unha entrevista a Carlos Portela en La Voz, non porque o entrevisten, senón pola situación do texto, que estaba no suplemento económico (as páxinas sepia) do domingo:
Nesta ocasión Carlos fala coma guionista televisivo e cinematográfico (e non de comics) polo que nos achega unha visión máis completa da súa figura profesional que case é un referente en Galicia. Portela tanto guioniza películas coma O Ano da Carracha, espazos coma o Xabarín Club (¡ese Dr. TNT!) ou programas tan currados coma o de Historias de Galicia, de xeito que xa é alguén a ter en conta, aínda que algúns destaquemos habitualmente máis a súa labor no mundo dos comics (principalmente por ser un dos cerebros que están detrás de Viñetas desde o Atlántico).
Deixando a un lado a entrevista a Portela, e meténdonos nas páxinas sepia dedicadas á innovación en La Voz, vin unha reportaxe dedicada a Corunet e, especialmente a Daniel Ramos, a quen coido que non vexo dende a inauguración da FNAC, pero a quen mando dende aquí unha aperta. Corunet está a demostrar que se pode botar adiante unha empresa tecnolóxica en Galicia dentro de certa modestia, o que ten especial importancia por tratarse dunha compañía nova. Velaquí os artigos publicados hoxe:
Nesta ocasión me sorprendeu especialmente o uso da palabra copropietario para definir a Dani. ¿Non debería chamárllese socio? É que iso da propiedade me parece un termo que só se emprega habitualmente con establecementos de hostalaría ou negocios semellantes, onde se quere destacar a diferenza entre o encargado e o responsable único (a quen se lle chama dono aínda que non teña o local alugado).
¿É correcta a miña percepción desa palabra? ¿Non queda algo raro iso de chamar propietarios ós socios dunha iniciativa empresarial?